Babysteps
Het heeft even geduurd, maar we hebben eindelijk weer een stap kunnen zetten en dus voer voor een nieuwe blog! In de vorige blog schreef ik dat we na struggles met de eiceldonor weer een nieuwe eiceldonor hadden gekozen. Helaas heeft dat traject ook niet door kunnen gaan, omdat die betreffende donor was “vergeten” dat ze geen twee trajecten tegelijkertijd kon doen.
Maar het tij lijkt gekeerd! Nadat we wederom de eiceldonor database hebben doorgespit, kwam er een donor beschikbaar, die net een traject achter de rug had. We waren op slag verliefd op dit profiel en hebben gelijk het eiceldonor agency geïnformeerd, dit wordt onze donor!
Net na onze keuze hebben we ook een ontmoeting gehad met onze tussenpersoon voor de IVF-kliniek. Hij was een paar dagen in Amsterdam en zo konden we een ontmoeting met hem plannen in het W-hotel. We hebben het proces tot nu toe met hem besproken en konden allemaal vragen stellen om nog meer inzicht te krijgen in wat ons nog te wachten staat.
Uit dit gesprek kwam naar voren, dat we de communicatie soms wat lastig vinden met de verschillende instanties. Wij als Nederlanders houden graag van directheid. Als we het ergens niet mee eens zijn of als er slecht nieuws is, dan houden we van een directe aanpak. Trek die pleister er maar af, dan weten we waar we aan toe zijn en kunnen we verder. Het zelfde geldt voor het geven van feedback. Wanneer we ergens ontevreden over zijn, dan geven we dat duidelijk aan. In Canada (als ook in vele andere landen) ligt dit anders. Onze Nederlandse “directe” aanpak, kan juist averechts werken, waardoor anderen het slechte nieuws helemaal niet meer durven te brengen. Dit kan de verwachtingen alleen maar uit elkaar drijven. Het is goed om bewust van te zijn van deze verschillen, zodat we hier rekening mee kunnen houden.
Daarnaast was het heel fijn dat hij gelijk contact opgenomen heeft met de kliniek om de meest actuele status op te vragen. Onze eiceldonor bleek dus al haar medische testen al gedaan te hebben! De uitslagen zouden we de volgende week ontvangen.
Vanaf het moment van medical clearance is het hele traject in een stroomversnelling gekomen! We hebben het “donor contract” op 11 juni ontvangen en gelijk dezelfde avond met onze Canadase advocaat doorgenomen en ondertekend. Dit was het startsein voor de kliniek om de behandelingen te plannen. Afgelopen woensdag (19 juni) kregen we al te horen dat de behandelingen zijn en de verwachte retrieval date op 1 juli is gepland.
Nu heel hard duimen dat alles goed gaat en dat de natuur (met een beetje hulp) zijn werk doet. Hopelijk kunnen er voldoende goede eicellen gehaald worden en is ons sperma van goede kwaliteit, zodat we van ons beide goede embryo’s kunnen krijgen.
Als alles mee zit, kunnen we dus vanaf juli verder met de volgende stap. Op zoek naar een draagmoeder!
