Twintig weken update!

Alweer een milestone! Twintig weken, we zijn op de helft, dat betekent een belangrijke echo en nog maar 4 weken tot hij levensvatbaar is (al gaan we ervan uit dat hij de volledige 40 weken lekker blijft zitten ;-)).

Verloskundige

Vanaf de twaalfde week is dit officieel een “normale” zwangerschap. Dat betekent dat we gepromoveerd zijn van de IVF kliniek naar de verloskundige. De twintig weken echo vindt dan ook plaats bij de verloskundige in het ziekenhuis. Dit is een lange medische echo, waar weinig gezegd wordt en waar geen foto’s en filmpjes gemaakt mogen worden. Alle vitale organen worden gezocht en opgemeten om vast te stellen dat er geen afwijkingen zijn.

Van deze echo krijgen we ook geen officiële uitslag, maar geldt het devies “geen bericht is goed bericht”. Dat betekent: “er zijn geen afwijkingen geconstateerd” in plaat van “alles is goed en er zijn geen afwijkingen”.

We hebben niets gehoord en wij gaan er dan ook lekker van uit dat alles goed en gezond is! Gelukkig kreeg Melissa wel een foto van de echo mee (zie hieronder), wat is hij gegroeid! Zie hier voor de 12 weken echo en hier de 9 weken echo.

Pretecho

Omdat we niet konden meekijken met de twintig weken echo en Riba dus niet hebben zien bewegen, hebben we gelijk een pretecho geboekt voor een paar dagen later. Het was erg leuk om dit samen met Melissa te beleven (we waren er natuurlijk liever in levende lijve bij geweest). Het was inclusief een 3d echo, eigenlijk waren we hier vooraf niet zo’n fan van en dachten dat het vooral een beetje creepy zou zijn, maar het viel gelukkig mee. Vanaf twintig weken wordt de meeste energie gebruikt om te groeien en om aan te komen, voor nu was hij dus nog lekker lean en slank (dat maakt zo’n 3d echo juist zo eng).

Het was super tof om Riba te zien bewegen! En deze hele echo is gefilmd, dus we kunnen terugkijken wanneer we willen.

Afstand

Naast alle roze wolken, is er ook wel een beetje frustratie. Door het hele corona verhaal is het nog steeds niet mogelijk om richting Canada te vliegen, Melissa te ontmoeten en om haar in real life te steunen op moeilijke momenten. Naast de frustratie, zijn we extra blij dat we zo’n goed klik met Melissa hebben. Omdat we echt dagelijks contact hebben, wordt de afstand wel zo klein mogelijk.

Als een hetero koppel een kind krijgt, dan voelt de moeder zichzelf veranderen en voelt zij iets in haar groeien, de vader ziet zijn partner ook lichamelijk veranderen en maakt elke stap van dichtbij mee. Op deze manier hebben hetero koppels 9 maanden de tijd om naar de nieuwe situatie toe te leven. Door de afstand is dat voor ons lastiger, maar ik denk dat wij dit compenseren om spullen te kopen en te krijgen 😛 . Kinderstoel, Maxi-Cosi, iso-fix systemen, kleertjes (elke week wel een paar nieuwe setjes die we niet kunnen laten liggen), babyfoon, reis bedje, draagzak, slaapzakken enz. enz.. Ook is de kinderkamer al bijna klaar! Persoonlijk zijn we erg trots op het eindresultaat, nu de meubels nog! Mede door alle leuke cadeautjes die we van iedereen hebben gehad, verandert ons huis dus steeds meer in een kinderparadijs. Op deze manier groeien wij ook echt naar het moment in november toe.

Wachten

Inmiddels zijn we halverwege. Maar het lijkt nog zo lang wachten! Op het moment van schrijven, zijn we op vakantie in Frankrijk en Spanje. Als we alle gezinnetjes met hun kinderen zien, beseffen we dat het onze laatste vakantie samen is en dat de toekomstige vakanties ook zo uit komen te zien. We genieten zeker van dit moment (om nog even met zijn tweeën te zijn, zonder rekening met een kind te hoeven houden), maar we kunnen niet wachten op de vakantie met z’n drieën. We zijn zo ontzettend dankbaar dat dit mogelijk is voor ons!