12 weken echo en het geslacht!

Zoals in onze vorige blog al verteld, zijn we de 12 weken grens voorbij en dat betekent dus ook een spannende medische echo! Inmiddels zijn de resultaten binnen. Ook heb ik in deze blog verteld dat we PGS testen hebben laten doen op onze embryo’s. Dat is een chromosoom test en we kwamen erachter dat het geslacht van de baby dus al ergens in een dossier moest staan!

De 12 weken echo

Afgelopen dinsdag hadden we de 12 weken echo. Zoals bij alles, gaat het tijdens Corona allemaal een beetje anders. Deze echo kon nog niet plaatsvinden in de kliniek van Create, maar moest nog bij een lokale kliniek in Londen. Geen probleem, immers de vorige keren had Melissa ook ruimschoots de kans om filmpjes en foto’s te maken om ons mee te laten genieten van het moment. Helaas was het echt een medische echo die uitgevoerd werd door een “rule follower’ zoals Melissa altijd zegt. Dat betekent geen filmpjes en geen uitslagen zonder dat de arts de echo beoordeeld heeft. Maar Melissa mocht wel de foto’s meenemen op haar USB-stick. Dus gelukkig hebben we de foto’s nog 🙂

Bij de 12 weken echo wordt er heel veel gemeten. Zo wordt ook de nekplooimeting gedaan. Een verdikte nekplooi kan duiden op een verhoogde kans op het downsyndroom of een andere chromosoomafwijking. Omdat we al de PGS testen hebben gedaan was ik dus niet heel zenuwachtig voor deze echo, maar het blijft altijd spannend of het allemaal nog goed is en hij naar behoren groeit. Gelukkig was de nekplooi van Riba mooi dun, 1,8mm (3,0 mm is verdikt). Vanaf nu is Melissa dus officieel “graduated’ van de kliniek, naar haar eigen verloskundige!

Zie hieronder weer een prachtige foto van Riba, waar hij bijna 62mm meet! (blijft ongelooflijk, zo compleet maar zo bizar klein)

Een jongen of een meisje

Eind april tijdens een whats app gesprek met Melissa, kwam het geslacht ter sprake. Wat zou het zijn? Een jongen of een meisje? En bij welke echo zouden ze het kunnen zien? Of kunnen we een bloedtest doen om het geslacht te bepalen? Maar Melissa bedacht ineens dat we PGS testen uit hadden laten voeren en dat voor elke geteste embryo het geslacht in een dossier staat. Laten we het opvragen bij de kliniek! Melissa heeft gelijk de kliniek gemaild om het geslacht op te vragen, het is wachten op een reactie vanuit het lab.

5 mei, Barno’s verjaardag. Zullen we een korte verjaardags Skype doen? Na even bijgepraat te hebben, zei Melissa dat ze ook een klein cadeautje had. Toen wisten we genoeg…. Zie hieronder het cadeautje dat we via Whats App kregen:

Wow wat een bijzonder gevoel! Het wordt steeds echter en echter…..Ondanks dat het soms wat afstandelijk is en dat we het ontzettend jammer vinden dat we Melissa nog niet hebben kunnen ontmoeten, zijn dit de momenten die extra bijzonder zijn en je doen realiseren dat we gewoon echt vaders worden!

Omdat het Barno’s verjaardag was, kwam ’s avonds wel wat familie een taartje eten. Hoe leuk zou het zijn als we op een originele manier de “gender reveal’ kunnen doen. Ballonnen? een hint in of op de taart? Maar hoe leuk zou het zijn als we Melissa ook een rol zouden kunnen geven? Gelukkig was Melissa meer dan bereid om te helpen. Een skypecal, waarin Melissa het geslacht bekent maakt, dat moet het worden!

Ik de techniek een beetje voorbereiden en het zou zelfs via de tv kunnen (lekker groot). Helaas liet op het moment supreme de techniek het wat afweten. Dan maar gewoon via de laptop. Maar dit maakte het niet minder bijzonder. Een live verbinding met Canada, onze families die Melissa voor het eerst gingen zien (anders dan vanaf een foto), iedereen super zenuwachtig. En Melissa al helemaal, moet je indenken een hele familie die naar het scherm aan het staren zijn en jij mag vertellen wat het geslacht is van de baby (zoals met zoveel dingen, ik doe het haar niet na).

Een nieuwe fase breekt aan, we kunnen nu gericht spulletjes kopen (zonder dat het als een jinx voelt). We kunnen nu gericht nadenken over namen. En we kunnen gaan beginnen aan de kinderkamer!