Op welk land valt de keuze?

We kunnen weer een keuze afvinken! We hebben definitief besloten in welk land we het traject gaan starten!

Welke landen zijn relevant?

Voor homokoppels zijn er drie landen relevant als het gaat om draagmoederschap. De Verenigde Staten van Amerika, Mexico en Canada.

De Verenigde Staten

In de VS is commercieel draagmoederschap toegestaan en zoals het een goede Amerikanen betaamt, leven ze dit goed na. Draagmoederschap in de VS is de duurste optie en de meest commerciële. 

Mexico

Draagmoederschap in Mexico is mogelijk (in bepaalde provincies), omdat er geen wet is die het reguleert. Het is dus niet verboden, maar juridisch zijn er ook geen wetten om op terug te vallen. De kosten zijn een stuk lager dan in de VS, maar zijn vergelijkbaar met Canada. In Mexico zijn er agencies, die het proces van begin tot eind begeleiden. Ze regelen (een gekozen) eiceldonor, ze zorgen voor een draagmoeder, de IVF behandelingen en het proces tot aan de bevalling. 

Canada

Draagmoederschap in Canada is volledig gereguleerd. Dat betekent dat je veel regels en procedures moet volgen, maar ook dat je als wensouders rechten hebt. De wetgeving is zelfs zo progressief dat wij als (gay)wensouders direct op het geboorte certificaat geregistreerd kunnen worden. Helaas weet de Nederlandse wet hier niet mee om te gaan bij de benodigde adoptieprocedure. 

In Canada zijn er geen agencies die het hele proces van begin tot eind regelen.  Voor elke stap zijn er dus verschillende agencies die je begeleiden. Voor elke stap sluit je aparte contracten af. In Canada heb je dus met veel verschillende regels, partijen en papierwerk te maken.  

Draagmoederschap is in Canada niet commercieel. Een draagmoeder moet ons dus vanuit (idealistische) motieven willen helpen. Daarnaast is er een tekort aan draagmoeders in Canada. Het proces in het vinden van een draagmoeder is dus meer onzeker en kan veel tijd in beslag nemen, daarentegen is het wel toegestaan om actief op zoek te gaan naar een draagmoeder.

Waar is onze keuze op gevallen?

Voor ons is het traject in de VS te veel commercieel en we hebben niet genoeg middelen om dit proces te volbrengen. Voor ons is dit dus geen optie.

We hebben uiteindelijk gekozen om het traject in Canada te starten.  Voor ons heeft hierin het verschil in wetgeving de doorslag gegeven. Na het inwinnen van juridische informatie zou het met de huidige situatie in beide landen geen probleem zijn om een kindje op de goede manier naar Nederland te halen. Maar er is wel degelijk een verschil tussen “mogelijk door ontbrekende wetgeving” en “mogelijk door progressieve wetgeving”.  Mocht gedurende het traject de situatie in Mexico veranderen, dan kan dit veel (juridische) problemen opleveren.  De extra bureaucratie vooraf in Canada nemen we dan maar voor lief, want dan weet je tenminste waar je aan toe bent.